นกน้ำอีกชนิดหนึ่งที่ผมรู้สึกชอบเป็นพิเศษคือนกกลุ่มเป็ดผี
ซึ่งที่เคยเห็นและเห็นได้บ่อยด้วยก็คือเป็ดผีเล็ก(Little Grebe) นอกจากหน้าตาที่น่ารักน่าชังแล้ว การดำหายไปในน้ำแล้วไปโผล่อีกที่หนึ่งถือว่าเป็นพฤติกรรมที่น่าดูและน่ารักมากๆ
ราววันที่ 18 มกราคม 2554 เพื่อนคนหนึ่งได้โพสต์รายงานนกเป็ดผีอีกชนิดที่พบได้ในไทยคือ เป็นผีใหญ่ ลงในเวปบอร์ดพร้อมรูปภาพที่ชัดเจน ทำให้ผมสนใจอย่างมากที่จะตามไปดูเพราะสถานที่พบไม่ได้ไกลจากเชียงรายเลย
เพื่อนแจ้งว่าพบเมื่อสัปดาห์สองสัปดาห์ก่อนที่ "หนองเล็งทราย" อำเภอแม่ใจ จังหวัดพะเยา ห่างจากเชียงรายราว 60 กิโลเมตรเอง
หลังเลิกงานสี่โมงเย็นวันที่ 20 มกราคม 2554 ผมและเพื่อนดูนกอีกสองคนเดินทางจากเชียงรายไปหนองเล็งทราย เราไปถึงห้าโมงเย็นแล้ว พยายามจะส่องกล้องสองตาตามหานกเป็นผีตัวนั้น แต่ก็ไม่เจอ เราพยายามขับรถเลาะเรียบหนองซึ่งกว้างกินบริเวณหลายตารางกิโลเมตร แต่ก็หาไม่เจออยู่ดี
วันที่ 21 มกราคม 2554 หลังเลิกงานสี่โมงเย็นเหมือนเดิม ผมตัดสินใจขับรถไปหนองเล็งทรายอีกครั้ง รอบนี้ไปกับน้าจุ้ย hualek3 ผมเข้าใจว่านกเป็ดผีจะดำน้ำหาอาหาร เพราะฉะนั้นบริเวณที่นกอยู่น่าจะเป็นช่วงที่น้ำลึก ซึ่งก็มีบริเวณเดียวคือกลางบึงหนองเล็งทรายนั่นเอง
เวลาราวห้าโมงครึ่งตอนเย็น ผมส่องกล้องสองตาเห็นเป็ดอยู่ใจกลางหนองเล็งทรายห่างไปราวครึ่งกิโลเมตรเห็นจะได้ จากภาพที่เห็นดูเหมือนว่านกจะอยู่ใกล้ฝั่งตรงข้ามมากกว่า แต่เมื่อเราขับรถไปฝั่งตรงข้าม นกก็ยังดูเหมือนอยู่ฝั่งตรงข้ามอีกทีอยู่ดี เราจึงสรุปว่านกคงอยู่กลางหนองนั่นแหละ วันนั้นเก็บภาพกันได้พอดูออกว่าเป็นนกเป็ดผีใหญ่
จากนั้นก็มีเพื่อนนักดูนกอีกหลายคนได้แวะเวียนไปดูนกเป็ดผีใหญ่ที่หนองเล็งทราย มีทั้งเจอมั่งแห้วมั่ง ส่วนผมไม่ได้ไปดูอีกเลย จนกระทั่งต้นเดือนกุมภาพันธ์นี้ ผมมีธุระกลับบ้านที่อีสาน ขาล่องก็แวะหนองเล็งทรายเพราะเป็นทางผ่าน แต่ก็ไม่เจอ ขากลับวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2554 ผมจึงตัดสินใจแวะที่หนองเล็งทรายอีกครั้ง
วันนั้นผมเข้าไปบริเวณหนองไม่ทันไรก็ส่องเห็นนกเหมือนอยู่ใกล้ฝั่งตรงข้ามอีกแล้ว พยายามขับรถวนไปฝั่งที่คิดว่าอยู่ใกล้ที่สุด แต่ก็หานกไม่เจอ พยายามส่องดูทุกมุมทุกเวิ้งของบึงก็ยังหาไม่พบ จนเวลาล่วงเข้าเกือบห้าโมงเย็นเศษๆซึ่งถือว่าเหลือน้อยเต็มทีในการเก็บภาพ
และในที่สุดผมก็ส่องเจอนกเป็ดผีใหญ่ตัวนั้นจนได้ เขาไม่ได้อยู่ไกลริมฝั่งมากนัก โดยดำผุดดำว่ายอยู่บริเวณซุ้มทานอาหารของบึงนั่นเอง ผมเตรียมอุปกรณ์และขยับเข้าไปนั่งริมฝั่งเพื่อเก็บภาพนกให้ได้ใกล้และได้รายละเอียดที่สุด ซึ่งก็ได้มาเท่าที่ดูได้ ท่ามกลางนักท่องเที่ยวที่นั่งทานอาหารที่ซุ้มทานอาหารอยู่ ทุกคนหันมาสนใจและสนทนากันเองถึงนกเป็ดผีตัวนี้และรวมถึงผมและอุปกรณ์ที่นำมาเก็บภาพก็คงเป็นที่แปลกตาของนักท่องเที่ยวด้วย ผมสนใจก็หาไม่ นั่งถ่ายภาพอยู่ราวยี่สิบนาที แสงก็ลับขอบฟ้า
นกเป็นผีใหญ่ก็ยังคงดำน้ำลงไปแล้วไปโผล่อีกที่ในระยะไกลพอสมควรจนต้องส่องหากันใหม่อยู่อย่างนั้น เมื่อคิดว่าได้ภาพพอใจแล้วผมจึงลาเจ้าเป็ดผีที่น่ารักตัวนี้กลับเชียงราย
ถ้ามีโอกาสคงได้แวะไปเยี่ยมเขาอีกสักครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น